به نقل از «خبرگزاری برنا»

موافقت پژوهشگاه میراث فرهنگی با تخریب ۳۵ پلاک تاریخی/ اعتبار تملک خانه های تاریخی شیراز از کجا آمده است؟

تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۶۷۴۶۹

پژوهشگاه میراث فرهنگی به همراه کارگروه ویژه ای که تشکیل شده معتقدند 5 بنای ثبت ملی و 30 پلاک واجد ارزش باید تخریب شود.

خبرگزاری برنا - سعیده اسدیان: چندسالی می‌شود که به بهانه توسعه حرم شاهچراغ در شیراز، بافت تاریخی این شهر پر آوازه به سیبل مسئولانی تبدیل شده که با نشانه‌گیری‌های اشتباه خود، تار و پود این بناهای قدیمی را از هم باز کرده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شیراز 360 هکتار بافت تاریخی دارد که 57 هکتار از آن تحت عنوان توسعه حرم شاهچراغ در دست تخریب قرار گرفته، آخرین تخریب در اصیل‌ترین بافت تاریخی خاورمیانه مربوط به اسفندماه سال 96 بوده و ظاهراً قرار است در همزیستی لودرها با بافت تاریخی شیراز بار دیگر طرح 57 هکتاری آغاز به کار کند.

آنچه که در راستای طرح بین الحرمین ساخته شده، مجتمع تجاری و پارکینگ طبقاتی بوده و هیچ ارتباطی با مفهوم زیارت و مجموعه شاهچراغ ندارد اما این طرح به بهانه توسعه حرم یا اتصال دو حرم شاه‌چراغ و سید علاالدین حسین پیاده شد.

در همین راستا در یک میزگرد تخصصی موضوع بافت تاریخی شیراز، دلایل تخریب و آخرین وضعیت آن مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

پژوهشگاه میراث موافق تخریب 35 پلاک تاریخی است

غلامحسین معماریان، هیأت علمی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت در این میزگرد با اشاره به اتحاد مسئولان استان فارس برای تخریب بافت تاریخی شیراز گفت: خبر خوب این است که تا این لحظه تخریب تازه ای نداشته ایم اما به این معنا نیست که ماجرا تمام شده است.

وی افزود: تنها فردی که در این برهه می تواند به ما کمک کند مقام معظم رهبری است، بقیه خواهان تخریب هستند و اگر تاکنون سکوت کردند به دلیل رسانه ای شدن موضوع است، البته ما با یک اتفاق خطرناک مواجهیم و آن خرید خانه های شرق شاهچراغ از سوی وزارت راه و شهرسازی است، چرا که خرید مساوی با تخریب است.

در ادامه این میزگرد محمدمهدی کلانتری، دبیر کمیته میراث فرهنگی و گردشگری اتحادیه انجمن‌های علمی دانشجویی معماری، مرمت و شهرسازی ایران درباره گزارشی که وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی از طریق پژوهشگاه میراث در حال تهیه آن است، گفت: مشکل اینجاست که پژوهشگاه میراث موافق تخریب 35 پلاک تاریخی است.

وی افزود: ماجرا از این قرار است وزارت راه و شهرسازی در این مسیر مشاوری را از طریق شورای عالی انتخاب می کند، در شورا هم همه افراد به دنبال حفظ بافت تاریخی شیراز هستند، مشاور طرح خوبی می دهد و بناهای ثبتی و واجد ارزش را در نقشه با ستاره مشخص می کند و می گوید «تخریب هرگونه بناهای ثبتی و واجد ارزش ممنوع است».

کلانتری تصریح کرد: این طرح خردادماه امسال به کمیسیون ماده 5 استان ارسال شد، کمیسیون طرح را بررسی و تصویب کرد اما قابل اجرا نبود چون باید به شورای عالی می رفت، آنجا چکش کاری می شد، کمیته فنی 3 نظر می داد و بعد از تصویب شورای عالی، لازم الاجرا بود، اما اتفاقی که افتاده این است تهیه وتصویب طرح محدوده 57 هکتاری از شورای عالی شهرسازی به معاونت استانداری فارس تفویض اختیار شد. 

اعتبار تملک خانه های تاریخی شیراز از کجا آمده است؟

وی ادامه داد: پس از این ماجرا حجم مخالفت ها در قالب نامه های امضا شده و شکل گیری کارزارهای مختلف بالا رفت تا جایی که وزیر راه در نامه ای عنوان می کند که نباید روند کار به صورت تفویض اختیار باشد و نیاز به تصویب شورای عالی است اما چیزی که در استان جلو می رود بر مبنای تفویض اختیار است.

از سوی دیگر وزیر عنوان کرد که مدیران میراث استان فارس خلع ید شدند و حق اظهار نظر ندارند و پژوهشگاه میراث فرهنگی متولی امر و نماینده تام الاختیار میراث در بحث بافت تاریخی شیراز شده، اما پژوهشگاه میراث فرهنگی به همراه کارگروه ویژه ای که تشکیل شده معتقدند 5 بنای ثبت ملی و 30 پلاک واجد ارزش باید تخریب شود.

دبیر کمیته میراث فرهنگی و گردشگری اتحادیه انجمن‌های علمی دانشجویی معماری، مرمت و شهرسازی ایران گفت: حالا در حالی که این رأی هنوز مصوبه ماده 5 را ندارد و مصوب نشده، اداره راه و شهرسازی داره اقدام به تملک خانه ها کرده و گفته هزینه تملک 100 پلاک آمده است.

این هزینه از کجا آمده؟ تا زمانی که طرح مصوب نشود وزارت راه و شهرسازی اعتباری دریافت نمی کند، پس این اعتبار از جای دیگری تأمین شده است، اینها نه برای 35 پلاک بلکه برای خانه راشدی که مرمت و تبدیل به اقامتگاه شده هم سه بار اخطاریه داده و عنوان کرده اند که اگر وجه کارشناسی را نمی خواهید ما آن را به حساب دولت می ریزیم و تخریب می کنیم و با این تهدیدها اقدام به تملک کرده اند.

شهرداری در بافت تاریخی شیراز عمداً خدمات شهری ارائه نمی دهد

وی ادامه داد: آقایان می گویند این خانه ها مخروبه است و اصلاً ارزش تاریخی ندارد در حالی که همه 35 پلاک در خط تخریب ارزشمند و حائز اهمیت هستند، آقای مصیب امیری که امروز بر مستند ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی نشسته مدیر استان فارس بوده که 8 سال اجازه ثبت بناها را نداد، مشارکت میراث در تخریب ها باعث شده صدای ما بلند شود.

 متأسفانه در وزارتخانه میراث حرف با عمل متناقض است، در گفت وگو با خبرنگارها می گویند ما محکم جلوی تخریب ها ایستاده ایم اما در پشت صحنه طرحی که پژوهشگاه میراث می دهد خط تخریب خانه هایی است که اکثراً واجد ارزش و مربوط به دوران قاجار، زندیه و پهلوی اول هستند. شهرداری در بافت تاریخی شیراز خدمات شهری ارائه نمی دهد، زباله ها جمع آوری نمی شود و هیچ نورپردازی ای وجود ندارد، این ها تعمدی است تا بگویند شرایط بافت نامناسب است و باید تخریب صورت گیرد.

پشت تخریب بافت های تاریخی پول کلانی خوابیده است

معماریان در ادامه این میزگرد اظهار داشت: طرحی را در مجلس ارائه کرده اند شبیه صندوق احیا و مرمت بناهای تاریخی که بر اساس آن برای گسترش فضا اقدام به خرید خانه های تاریخی می کنند، در واقع موضوع از شیراز و اصفهان و کاشان و یزد هم فراتر رفته و موضوع را در سطح ایران می بینند که این اتفاق خطرناکی است.

الان بین قم تا مشهد را هم بین الحرمین می گویند، این تفکر غلطی است اما چون پشت ماجرا مباحث اقتصادی مطرح است کسی به غلط بودن این تفکر توجهی نمی کند.

هیأت علمی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت تصریح کرد: این مدلی است که در عربستان هم پیاده شده و تمام بافت های تاریخی محله پیامبر را تخریب کردند و با زور خانه ها را غصب کردند چون در این کار پول زیادی وجود دارد.

اتفاق خطرناک دوم تغییرات مدیریتی است، دوره برزخ برای ما خیلی بد می شود چون اگر این وزیر هم برود میراث حداقل تا دو ماه با وضعیت مدیریتی بدی مواجه خواهد شد.

پروژه شیراز تکرارِ اتفاق مشهد است

در ادامه این نشست کلانتری اظهار کرد: پروژه شیراز اتفاقی است که سال 84 در مشهد رخ داد، زمانی که مقام معظم رهبری به مشهد رفتند و با شکایت های مردمی مواجه شدند، دستوری 8 ماده ای به استاندار دادند مبنی بر اینکه بناهای تاریخی تخریب نشود، تملک ها با قسط و عدل باشد و مردم ناراضی نشوند و اینکه شریان های اصلی آزاد شود.

استاندار هم نامه ای به شهردار منطقه ثامن مشهد می زند و دستور رهبری را ابلاغ می کند، اما این دستور 8 سال توسط مسئولان مشهد بایکوت و در نتیجه آن 85 درصد بافت تاریخی مشهد نابود می شود و متأسفانه به اسم توسعه حرم، هتل ها و مجتمع های تجاری ای ساخته می شود که نفعی برای زائر نداشته است.

ساخت هتل در مشهد برای یک طبقه خاص

85 درصد زواری که به مشهد می روند توان مالی استفاده از این هتل ها را ندارند، در واقع این هتل های گرانقیمت برای 15 درصد زوار ساخته شد، یعنی حتی این هتل ها هم برای یک طبقه خاص ساخته شد، حالا همین مدل قرار است در شیراز پیاده شود.

دبیر کمیته میراث فرهنگی و گردشگری اتحادیه انجمن‌های علمی دانشجویی معماری، مرمت و شهرسازی ایران گفت: حتی خود امام زادگان هم راضی نیستند که به صورت غصبی و به قیمت تصرف اموال مردم، حرم ها توسعه پیدا کنند.

انتهای پیام/

آیا این خبر مفید بود؟ 0 0

نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: بافت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۶۷۴۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سکوت در ماجرای سنگلج جایز نیست!

یک فعال هنری و کارشناس میراث فرهنگی، با ابراز تاسف از وضعیت تخریب ساختمان مجاور تماشاخانه سنگلج، سکوت شهرداری را در این زمینه، نشان‌گر کم‌توجهی به جامعه هنری دانست.

به دنبال تخریب ساختمان مجاور تماشاخانه سنگلج که نگرانی‌هایی را بابت امنیت این تماشاخانه قدیمی تهران ایجاد کرده، ابراهیم گله‌دارزاده، فعال تئاتر و کارشناس میراث فرهنگی به ایسنا گفت: در این ماجرا سه مرحله بی‌سلیقگی رخ داده است. اولین نکته اینکه، پیش از تخریب ساختمان کناری تماشاخانه باید اطلاع‌رسانی می‌شد. اگر خانواده تئاتر و مخاطبان از پیش در جریان این تخریب بودند، نه این گونه دچار نگرانی می‌شدند و نه گروه‌های در حال اجرا متضرر می‌شدند اما در حال حاضر گروهی که مشغول اجرای نمایش خود بوده، دچار زیان شده. زیرا مخاطب برای حضور در تماشاخانه احساس ناامنی می‌کند و حق هم دارد چون وقتی ساختمان کناری با ابزارآلات سنگینی تخریب می‌شود، طبیعی است که هم گروه اجرایی و هم مخاطبان احساس ناامنی کنند. در حالیکه اگر از قبل اطلاع‌رسانی می‌شد، با این همه مساله مواجه نمی‌شدیم.

او ادامه داد: از سوی دیگر اگر پیش از تخریب، اطلاع‌رسانی می‌شد، کارشناسان میراث فرهنگی می‌توانستند به اجرای بهتر این تصمیم‌گیری کمک کنند . آنان با اظهارنظرهای کارشناسانه خود به کل فرآیند این ساخت و ساز کمک می‌کردند اما بی‌خبری جامعه هنری و میراث فرهنگی، همه را دچار سوءتفاهم و سردرگمی می‌کند.

گله‌دارزاده با اشاره به اینکه در مرحله تخریب هم اطلاع‌رسانی انجام نمی‌شود، افزود: حالا هم که ساختمان در حال تخریب است، باز هم هیچ گونه اطلاعاتی درباره چگونگی این تخریب اعلام نشده و هیچ ضمانتی بابت تامین امنیت تماشاخانه سنگلج داده نشده است. در تصاویری که از تخریب ساختمان مجاور منتشر شده، هیچ گونه سازه پشتیبانی که بتواند امنیت سنگلج را تامین کند، به چشم نمی‌خورد.

او با تاکید بر ضرورت حضور کارشناسان میراث فرهنگی در مراحل تخریب و ساخت و ساز ساختمان کناری تماشاخانه سنگلج ادامه داد: با توجه به صحبت‌هایی که انجام شده، میراث فرهنگی نظارت چندانی بر این پروژه ندارد در حالیکه کارشناس میراث باید در طول اجرای پروژه در محل مستقر باشد تا جلوی آسیب‌های احتمالی به تماشاخانه گرفته شود. اما متاسفانه معمولا اقدامات ما، بعد از وقوع فجایع و مشکلات رخ می‌دهد و جنبه پیشگیرانه ندارد.

گله‌دارزاده اضافه کرد: در چنین پروژه‌هایی معمولا پیمانکار هزینه‌های پشتیبانی را کاهش می‌دهد چون در صورت بروز هر حادثه‌ای، بیمه را موظف به جبران آن می‌داند. بنابراین علاقه‌مند است کارش را با هزینه کم و سرعت بالا پیش ببرد در حالیکه نباید پیمانکار را رها کرد تا طبق دلخواه خود عمل و به امنیت ساختمان بی‌توجهی کند.

مدیر پیشین مجموعه تئاتر شهر خاطرنشان کرد: درباره آینده این پروژه هم اطلاع‌رسانی نشده و معلوم نیست قرار است چه اتفاقی رخ بدهد در حالیکه هر گونه ساخت و سازی در مجاورت تماشاخانه سنگلج باید طبق قوانین ساختمان‌های

ثبت‌شده در میراث ملی باشد و این شامل ارتفاع ساختمان مجاور و شکل و شمایل آن نیز می‌شود ولی ما اصلا نمی‌دانیم بعد از این تخریب، چگونه ساخت و سازی انجام خواهد شد.

او با تاکید بر وظایف شهرداری‌ها در گسترش فضاها و فعالیت‌های فرهنگی و هنری یادآوری کرد: همان گونه که توضیح دادم، در تخریب ساختمان کناری تماشاخانه سنگلج در هیچ یک از سه مرحله پیش از تخریب، حین و بعد از تخریب، اطلاع‌رسانی انجام نشده و این برازنده شهرداری تهران که بر در و دیوار شهر اشعار شاعران بزرگ این کشور از سعدی تا دیگر شاعران نامدار معاصر را نصب و تلاش می‌کند خود را به عنوان یک چهره فرهنگی نشان بدهد، نیست. این رفتار ما را دچار تناقض می‌کند که آن اقدامات شهرداری، جنبه تبلیغاتی دارد.

او همچنین از سکوت شهرداری درباره انتقادها و هشدارهایی که بعد از تخریب این ساختمان مطرح شده، نیز ابراز تاسف کرد و افزود: این سکوت، یک بی‌سلیقگی بزرگ رسانه‌ای است چراکه حتما باید درباره این موضوع اطلاع‌رسانی می‌شد. از سوی دیگر، ساختمان مجاور سنگلج سال‌ها محل بحث بود تا با پیوستن به این تماشاخانه، ضمیمه سرانه فرهنگی تهران بشود. این موضوع در ادوار گوناگون شورای شهر، شهرداری و نیز ارشاد مورد بحث بوده و بزرگان هنر کشورمان خواستار اجرای آن بودند اما با تخریب ساختمان مجاور تماشاخانه، همه تلاش‌ها، پیگیری‌ها و بحث و گفتگوها بی‌نتیجه ماند.

گله دارزاده با تاکید بر اینکه شهرداری نباید از کنار مسائل فرهنگی به سادگی گذر کند، توضیح داد: در اقدام اخیر شهرداری در مجاورت سنگلج به نظر می‌رسد که شهرداری معتقد است این ساختمان متعلق به ماست و هر کاری بخواهیم با آن انجام می‌دهیم. در حالیکه در خاورمیانه تماشاخانه‌های قدیمی خیلی زیادی نداریم و سنگلج در کنار چند تماشاخانه دیگر در شهرهای دیگری کشورمان، جزو معدود تماشاخانه‌های قدیمی این منطقه از جهان است. چنین تماشاخانه‌ای در هر کشوری به عنوان یکی از جاذبه‌های مهم گردشگری به شمار می‌آید. بی‌تفاوتی و تهدید این ساختمان از سوی نهادی که اشعار شاعران بزرگ را بر در و دیوار می‌زند، زیبنده نیست. بخصوص که فاصله تماشاخانه سنگلج تا شورای شهر و شهرداری فقط چند صد متر است.

این کارشناس میراث فرهنگی متذکر شد: بسیاری از شهروندان تهرانی به دلیل ویژگی‌های بنای سنگلج با آن عکس یادگاری دارند یعنی این ساختمان، بخشی از خاطره جمعی مردم ما و جزو نمادهای شهر ما تلقی می‌شود. در تمام جهان، نهاد شهرداری، توجه خاصی به چنین نمادهایی دارد و خودش حافظ چنین بناهایی است اما حالا شهرداری ما ،خود، مسبب نگرانی خانواده فرهنگ و هنر و مخاطبان شده است.

گله‌دارزاده با ابراز تاسف از سکوت شهرداری در پاسخ به انتقادات و نگرانی جامعه هنری در چند روز اخیر ادامه داد: درباره این موضوع مدام خبرهایی منتشر می‌شود ولی هیچ کسی پاسخگو نیست. مساله اصلی، یافتن مقصر یا خطاکار نیست بلکه تامین امنیت تماشاخانه سنگلج و رفع نگرانی جامعه هنری است و تنها جایی که می‌تواند این نگرانی را برطرف کند، خود شهرداری است ولی در هیچ یک از رسانه‌ها، پاسخی از سوی این نهاد ندیدیم.

او در پاسخ به اینکه شاید این سکوت و پرهیز از اطلاع رسانی به این دلیل بوده که جامعه هنری را در عمل انجام شده قرار بدهند، توضیح داد: امیدوارم چنین نباشد و شفاف‌سازی صورت بگیرد. از شهرداری که خود باید مراقب اماکنی مانند تماشاخانه سنگلج باشد و برای توسعه آن و دسترسی بهتر شهروندان به آن کوشا باشد، انتظار می‌رود هر چه زودتر این نگرانی را برطرف کند و این پاسخگو نبودن پسندیده شهرداری نیست. زیرا یا نشان‌گر بی‌اعتنایی به این همه پرسش و نگرانی است که زیبا نیست یا شاید برای رو به رو نشدن با مخالفت‌های احتمالی است در حالیکه باید مساله را شفاف مطرح کنند. یا می‌توانند مخالفان را قانع کنند یا باید مشکلات احتمالی را که از سوی آنان مطرح می‌شود، برطرف کنند تا پروژه با حداقلِ خطا جلو برود. بنابراین از هر زاویه که بنگریم، این سکوت نه مقرون به صرفه است نه منطقی و نشان‌گر بی‌توجهی به خانوده زحمت‌کش و شریف تئاتر است و امیدوارم هر چه زودتر پاسخ بدهند.

انتهای پیام